จะให้ฉันเริ่มต้นจากตรงไหน
เรื่องยาวๆ ของเธอกับฉัน
ที่มันมีในความรู้สึกนั้น
จะไปหาถ้อยคำจากไหน
ถ้าจะขอเริ่มต้นว่ารักเธอ
ฉันยังคงพูดได้ใช่ไหม รักเธอจำไว้
เมื่อเธอพบคนดีที่เธอฝัน
จะให้ฉันห้ามเธออย่างไร
ฉันทุ่มเททำตัวให้ถูกใจ
แต่ก็ทำได้เพียงแค่นี้
แค่มีของรักมากอยู่ชิ้นเดียว
ฉันก็ยังดูแลไม่ดี ฉันเองที่พลาดไป
เจ็บปวดมันคือความจริงของคน
บอกกับตัวเองว่าฉันต้องอดทน รับมันให้ไหว
อุตส่าห์ประคองกันมาตั้งไกล
สิ้นสุดแค่นี้ก็คงต้องทำใจ พอใจแค่นี้
เธอคงไม่รู้ คำว่าลึกซึ้งสะกดยังไง
เพราะเธอช่างมีหัวใจที่มืดดำ
เธอจะรักฉันมากกว่าเดิมไหม
ปล่อยเธอไปไม่ว่าสักคำ
ขอแค่เธอมีวันที่สุขล้ำ
มากกว่านี้ก็ทำให้ไหว
ถ้าเธอรักฉันมากอีกนิดเดียว
ฉันก็คงพลาดเรื่องโหดร้าย
เลือดเย็น ของเธอ
เจ็บปวดมันคือความจริงของคน
บอกกับตัวเองว่าฉันต้องอดทน รับมันให้ไหว
อุตส่าห์ประคองกันมาตั้งไกล
ได้เศษความรักจากเธอต้องพอใจ พอใจแค่นี้
เธอคงไม่รู้ คำว่ารักนั้น สะกดยังไง
เพราะคนที่มีหัวใจเขาไม่ทำ
ความสุขเล็กน้อยของเธอ
เป็นสิ่งที่ฉันต้องแคร์
ดูแลด้วยความเต็มใจ
เจ็บปวดมันคือความจริงของคน
บอกกับตัวเองว่าฉันต้องอดทน รับมันให้ไหว
อุตส่าห์ประคองกันมาตั้งไกล
ได้เศษความรักจากเธอต้องพอใจ
มันมีความหมายเหลือเกิน
มันมีความหมายเหลือเกิน